Op mijn 22, is mij op café gezegd "niet klagen, maar bijdragen". Dat draaide de knop om. Activisme zit in de familie, en mijn rechtvaardigheidsgevoel is aangeboren.

Ik wil niet kwaad zijn op het systeem, maar deel van de oplossing worden en dingen veranderen.

Eerlijke kansen voor iedereen. Daarvoor ben ik sociaal werk gaan studeren. Vroeger werkte ik hieraan als vrijwilliger, vandaag ben ik leerlingencoach in een heel diverse school in Antwerpen. 

Ik wil de samenleving inclusiever maken. Als de kleinste, oudste, zwakste,... meekunnen, kunnen de sterkste dat ook.