Een jaar na de verkiezingen, dringt een balans zich op. Wat moet een raadslid doen, voor een broodje tijdens te lunch?Eén zekerheid voor elke werknemer: op elke werkplek krijg je koffie, thee en water.

Voor de verkozenen des volks echter, mag het -zo blijkt- ietsje meer zijn. Wie over onze levenskwaliteit beslist, mag niets tekort komen: zitpenningen, warme drank, frisdrank, een Oude Godje of een pintje achteraf in het kabinet, broodjes tijdens de lunch, internetvergoeding, telefoonvergoeding, een glas cava ten gepasten tijde, dineren 'met de boeren', sociale zekerheid indien nodig, laptops waar ook webdeveloppers ook op werken, tablets én printers, cartridges, papier, enz.

Dat komt allemaal op rekening van de belastingplichtige, maar de publieke opinie vond (mijns inziens tot na een recente en succesvolle discoursstrijd van de nationale (neo)liberalen) dat hoge belastingen moesten kunnen, zolang we daar wat voor terug zagen. Zulks was Vlaams.

Hoe staat het met de return van ons belastinggeld? De jongste OCMW-raad (9/10) was niet de eerste die onze fractie daarover deed twijfelen. Waarom? Wel, het kan verkeren in de politiek ? . Eerst hadden wij, met een enthousiast team van leden en vooral sympathisanten, een spetterende campagne gevoerd, waarop de belastingbetaler onze afdeling lauwerende met een ongeziene score. Onze politiek leidster was de populairste. Maar het verkeerde in de politiek en er kwam een coalitie waar lokaal niet om gevraagd werd, me dunkt. Maar de democratie is me dierbaar, en de samenleving ook, dus we deden wat gevraagd werd, aanvaardden het verbod om te klagen en kozen voor een constructieve oppositie. Schaduwkabinet was helemaal geen goed woord, maar met onze zeer grote ploeg verkozenen willen we alle beleidsdomeinen opvolgen.

In de OCMW raad werkte de nieuwe fractie zich in en we delen er alle mogelijke input. We aanvaarden dat we niet aan het roer staan, daarom uiten we onze bezorgdheden en formuleren we verbeteringen aan beleid waar we niet altijd voor kiezen. Zo moeten we blijven herhalen dat het niet aanstellen van een nieuwe financieel beheerder voor onze stad, een gevaarlijk idee is. Ook VVSG, toch niet de minste, waarschuwt voor valkuilen (http://www.vvsg.be/Welzijnsvoorzieningen/woonzorg/woonzorgcentra/Pages/default.aspx). Tegelijk we erkennen dat het ook goed zou kunnen gaan, maar daar moeten we voor uit onze pijp komen, samenwerken met alle raadsleden -ook die van die in de minderheid- en de belastingbetaler waar geven voor haar/zijn geld, alvorens deze het vertrouwen in ons opzegt en de welvaartsstaat (verder) wordt afgebouwd -zonder alternatief.

3 fundamentele bezorgdheden bij het samenvoegen van de functies van financieel beheerder bij stad en OCMW:

1. Financiële besparing? 

Eén vrouw of man die het financieel beheer van stad én OCMW voor haar of zijn rekening neemt, is op zich een besparing. Omdat zij of hij twee jobs gaat doen, voor 117,88% van haar of zijn huidig loon. Maar hoewel de beoogde kandidaat -om het met een christen-democraat te zeggen- 'een goudhaantje' is, blijft het ook in zijn geval over één goudhaantje gaan, geen twee. We waarschuwen dat op termijn een adjunct (of twee, één voor stad, en één voor OCMW) nodig kan zijn, waardoor de besparing een kostenverhoging wordt.

Wat in dit verhaal ook nog niet aanbod komt is dat het voor de belastingbetaler op het eerste zicht mooi lijkt dat er een werknemer minder betaald moet worden, maar het is wel een werkloze meer (allicht niet dezelfde persoon) en ook al is diens werkloosheidsvergoeding veel goedkoper dan een beheerdersloon, het gaat wel om een belastingbetaler die minder inkomen en minder (zelf)waardering krijgt. Het zou allicht u, of een van uw dierbaren kunnen zijn.

2. En de kwaliteit? 

Over inhoud wordt er niet gesproken, enkel over rechtspositie en verloning (en dan vooral: wat betaalt de stad. Wat voor de belastingbetaler natuurlijk niet veel uitmaakt, want de managementlonen bij het OCMW worden uiteindelijk onrechtstreeks door de stad betaald). 

Natuurlijk zal de 200% financieel beheerder niet dezelfde taken doen als de huidige financiële beheerders (zelfs voordat er eventueel een adjunct bijkomt). Maar dat wordt opgevangen door de veronderstelling dat de beoogde kandidaat, ook een uitstekend manager is. Iedereen is, wij incluis, lovend over de financieel beheerder, dus laat ons hem niet opbranden. Het is een goed idee dat hij onze stad gaat versterken, maar daar moeten we wel een realistisch kader voor uittekenen.

3. Het begin van symbiose i.p.v. synergie?

We vragen al jaren om meer synergie tussen stad en OCMW, zeker met betrekking tot de ondersteunende diensten (ICT, Techniek, Financiën). Maar niet alleen om te besparen uiteraard. We willen dat ons belastinggeld exponentieel rendeert, evenzeer en te meer in welvaart dan centen. Is deze samenvoeging een gevaarlijk precedent? Moet onze stadssecretaris, waarover ook grote tevredenheid is, over een paar jaar het OCMW 'erbij nemen'? Neen toch? Dit is een hallucinant idee.

Wie betaalt, bepaalt: we moeten de optimale werking van onze raadsleden (in stad en) OCMW eisen!

Ondanks de successen van sommige andere gemeenten met de synergie (en inderdaad ook met het samenvoegen van financieel beheerders), zijn onze fracties bevreesd, dat het bij ons om symbiose en een louter (tijdelijk?) besparend verhaal gaat. 

Niettemin stellen we ons verantwoordelijk en constructief op en werken we mee aan de samenvoeging van financieel beheerders. Voor de democratie, en voor onze gemeente (in de brede zin van het woord). We willen dit verhaal kwalitatief opvolgen en ondersteunen. We willen onze zitpenningen, broodjes en onze computers* verdienen. We doen daarom constructieve voorstellen in de raad. 

Daarom stelden we op de jongste raad voor om het inhoudelijk/operationeel verhaal van de samenvoeging nauwgezet op te volgen en het vast bureau hiervoor te mandateren. Dit werd in de raad aanvankelijk door de voorzitter genegeerd (behalve door VLD), maar na aandringen van GROEN en VLD werd er toch over gestemd. Enkel GROEN stemde voor (3 stemmen), de andere raadsleden stemden tegen (8 stemmen).

Goed. Wij aanvaarden dit democratisch. Maar de belastingbetaler heeft nog geen waar voor haar en zijn geld. De bal is in het andere kamp, maar wij gaan niét op de bank zitten. GROEN zal dit terug opnemen en op het volgend vast bureau (21/10), naar betere voorstellen vragen. Het is perfect mogelijk om tegen onze amendementen te stemmen, maar het is verboden ze te negeren en het is onmogelijk om geen alternatieven te formuleren, zodat we met z'n allen de bevoegdheden overkomen.

Ik kan ermee leven om door mijn buren 'de politieker' genoemd te worden, maar alleen als dat betekent dat ik mij inzet voor de samenleving. En niet, als dat betekent dat ik mijn lunch onverdiend door hen laat betalen. Want het is de taak van raadsleden om hun broodjes dubbel en dik te verdienen. En wat meer is, de aangekondigde besparing van€500 per jaar voor broodjes is peanuts in de schatkist, terwijl er veel grotere inspanningen van het stadspersoneel worden gevraagd, terwijl we twee schepenen (€90.000 per jaar) meer hebben, dan nodig. De boodschap is duidelijk: Aan de arbeid, politiekers!

Alexander Van Leuven
OCMW Raadslid
[email protected]

* Ondergetekende weigert evenwel een lap top of tablet, omdat deze veel meer kunnen en kosten dan nodig (ca. €900).