Wij zullen de Mortselaar volgend jaar met het hoofd rechtop en de blik op de toekomst andere keuzes voorleggen. Die van ons.

Ex-burgemeester Ingrid Pira over het gevoerde beleid van de afgelopen jaren. 

Beste college, beste raadsleden,

Bij deze laatste meerjarenplanning van de legislatuur is het logisch dat we eens wat breder kijken. Het gevoerde beleid hier in Mortsel in zijn totaliteit overschouwen. En jullie weten dat wij de gewoonte hebben om goed te keuren wat we goed vinden en niet goed te keuren wat we niet goed vinden. We voeren geen oppositie om de oppositie. En meestal resulteert dit van onze kant in een genuanceerde houding met af en toe een kleine of grotere prik. Om de Mortselaar te laten weten waarmee we het niet eens zijn of om jullie op andere gedachten te brengen.

Die genuanceerde houding is bij ons weggevloeid. Niet stilaan, niet stapje per stapje, niet ongemerkt maar wel plots, met een donderslag. En dat gebeurde vorig jaar, toen de verkoop van de Meerminne in de meerjarenplanning stond. Met de klap 43 assistentiewoningen minder en een onzekere toekomst voor het sociaal restaurant de Plataan. Waarom ? Om de financiele put die de renovatie van het stadhuis maakt te vullen. Jullie zijn altijd kwaad als we die twee dossiers koppelen, maar jullie hebben het zelf in de MJP 2022 geschreven ik citeer letterlijk  : “met het oog op de realisatie van het nieuwe stadhuis werd beslist over te gaan tot de verkoop van MM 4 en 6”. Ik eindigde mijn tussenkomst toen als volgt : Jullie zitten dus met een groot probleem. In deze MJP pakken jullie sociaal patrimonium en groot stuk ouderenbeleid van de Mortselaar in één handomdraai en voor altijd af, om honderd meter verder met het geld van dezelfde Mortselaar een steeds dieper wordende put te vullen. Zo kan het echt niet verder. Stop hiermee. Herpak u.

Jullie hebben zich niet herpakt want wat blijkt nu, bij deze meerjarenplanning ? Meerminne vorig jaar en dit jaar wordt de Populier verkocht. En maak ons aub niét wijs dat de oplopende kosten van het stadhuis daar niets mee te maken hebben. In 2 jaar tijd doen jullie dus 2 sociale Mortselse monumenten van de hand. De Populier wordt wel een sale-and-Leaseback maar punt is dat jullie sociaal patrimonium dat jullie nog in eigen handen hebben weggeven aan de meest biedende. Weg, voor altijd. En dat met een ouder wordende bevolking die steeds meer nood heeft aan betaalbare zorg. En dat met een groeiende behoefte van veel mensen aan buurtzorg. En dat met de groeiende behoefte aan een sterke overheid die in het licht van de toekomst strategische plekken en gebouwen best behoudt om zelf de regie te kunnen voeren. Wij hadden nooit gedacht dat dit bestuur dit zou doen. Dit zou durven doen.

Wat ons daarbij erg verontrust is jullie houding – telkens weer – van “we kunnen er niets aan doen, we moesten wel”. De meer dan verdubbeling van de renovatiekosten stadhuis: we kunnen er niets aan doen. Fundamenten die maar 5 tot 10 cm bleken : we konden het niet ontdekken. De Meerminne verkopen : “we kunnen er niets aan doen we moesten wel”. Het Fort dat als een kaartenhuisje in mekaar zakt met in het midden een ruine : we kunnen er niets aan doen.” Het vrachtverkeer dat ondanks beloften nog steeds onophoudelijk door ons centrum dendert : “we kunnen er niets aan doen”. Weer eens een ondergrondse parking : we kunnen er niets aan doen, het zijn de parkeernormen. Een verharde voortuin : we kunnen er niets aan doen, het staat in de bouwcode”.

“We kunnen er niets aan doen”, is een houding die niet de onze is, beste bestuur. We kunnen er niets aan doen is zwak, niet durvend, niet creatief. Het is zonder fierheid, zonder goesting, zonder energie. Het is moedeloos en fatalistisch. Het is niet winnen maar integendeel verliezen. En uiteindelijk is het de Mortselaar die verliest. Zoals vorig en dit jaar blijkt : -60 woongelegenheden voor ouderen. -2 sociale monumenten. En een onzekere toekomst voor 2 sociale restaurants. We zouden willen oproepen zoals vorig jaar : herpak u. Maar dat zal niet gebeuren. Dat zullen anderen moeten doen. Hopelijk anderen die niet om de haverklap zeggen we kunnen er niets aan doen maar openlijk uitkomen voor de keuzes die ze maken. Want keuzes maak je als bestuur altijd. En zoals steeds duidelijker blijkt zijn het niet de onze. Wij zullen de Mortselaar volgend jaar met het hoofd rechtop en de blik op de toekomst andere keuzes voorleggen. Die van ons.