Foto: Rik Moons en echtgenote Greet Glazemaekers RIK MOONS 20 januari 1936 – 3 december 2021   10 december jl. namen we afscheid van een groene pionier, een medestander vanaf het eerste uur in de milieu- en groene actie. Niet alleen in Mortsel, maar ook binnen de regionale partijwerking van het prille Agalev. Het werd een mooie, beklijvende plechtigheid. Waar naast de kinderen, enkele kleinkinderen en de schoondochter ook het woord werd gevoerd door huisvrienden.  Rik was een luisterend man van niet zoveel woorden, aan wie plezier maken niet vreemd was. Hij wist goed waar naar toe  en als er tot actie werd overgegaan, dan kon je altijd op hem en echtgenote Greet rekenen. Bakens werden verzet. Ik ontmoette Rik en Greet (Glazemaekers)  in 1972 na een hoorzitting in de Wolschaerder over de geplande heraanleg van de Liersesteenweg.  Als jonge activist kwam ik tussen  om de focus naast verkeersveiligheid toch ook te zetten op de aanwezigheid van ruim 150 mooie en luchtzuiverende platanen. Die allemaal voor de bijl gingen... Het klikte meteen tussen ons en niet veel later, na een betoging in maart 1973 onder het motto ‘Verkeersveilig Mortsel’ richtten we met een aantal vrienden het Mortsels Aktiekomitee Leefmileu op.  Het Groenkomitee dat was opgericht in het Europees Natuurbeschermingsjaar 1970 hield op te bestaan.   Rik werd voorzitter van het MAL, ik secretaris. Een stevige, combattieve werking werd op poten gezet en het gestencilde ledenblad ’t Asfaltvreterke zorgde voor leefmilieu informatie over Mortsel, maar ook ruimer.    Terwijl in Mortsel de leefmilieuproblematiek op de voet werd gevolgd en acties als die van Red de Berm werden opgestart verbreedden onze contacten. Het duurde niet lang voor we in de agglomeratie betrokken waren in grotere acties. Via die tegen het duwvaartkanaal geraakten we bevriend met tal van andere activisten, en stonden we alras samen met Luc Versteylen aan het doopvont van Anders Gaan Leven en de Groene Fietsers. Zeggen en schrijven de periode van de “oliecrisis” (1973). Samen met Rik werden groene actiesporen getrokken in Mortsel én de Antwerpse rand.  AGALEV Toen Luc Versteylen – Piet Coppenrath – Fons Mees beslisten om de stap naar een groene politieke partij te zetten waren we er ook bij. Rik vervulde die pioniersjaren (omstreeks 1977) een belangrijke coördinerende rol op arrondissementeel niveau. In 1979 werden de eerste Agalev lijsten opgemaakt en Rik stond eerst op onze senaatslijst. De uitslag betekende dan wel geen echte doorbraak, maar met 2,3% en de bescheiden middelen die we beschikbaar hadden was dit toch een opsteker van formaat. Twee jaar later – eind 1981 – waren er dan effectief verkozenen. In Antwerpen 1 senator, 2 volksvertegenwoordigers en 4 provincieraadsleden. 1981 ook, hadden we beslist om in Mortsel op te komen in 1982.  Na een oproep naar geïnteresseerden, die in het lokale reclameblaadje ’t Periodiekske verscheen, zaten we voor we het goed beseften we met een 25tal mensen samen.  Om een breed groene visie op de toekomst van Mortsel voor te bereiden en uit te schrijven. Bij de verkiezingen in 1982 scoorde Agalev in Mortsel met ruim 11% de beste uitslag in Vlaanderen. Meteen drie verkozenen in de gemeenteraad! Rik, (wijlen) Marco Belis en ikzelf. Het werd een aardverschuiving inzake aanpak én geplogenheden in de Mortselse politiek. Na één legislatuur breidde onze fractie in 1989 uit naar 5 verkozenen (toen reeds de 2e fractie in Mortsel) om eind 1994 tot 6 verkozenen te komen.  Rik had toen echter beslist geen derde termijn meer te doen.  Niet veel later verhuisden hij met Greet vanuit de Pastoor Soeteweystraat naar Testelt om daar een oud hoevetje met tuin in orde te brengen. Rik werd de groenteman, Greet de bloemenvrouw. Nabeschouwing Een paar jaar geleden verhuisden Greet en Rik terug richting Mortsel, waar ze tot 3 december samen waren in woonzorgcentrum Capenbergh (grens Mortsel/Boechout).  Op een hoorzitting over de als een doem boven het Mortselse buitenlandschap hangende ‘verbindingsweg’ (N10-R11-), enkele jaren geleden in Boechout, zaten we nog eens verenigd in actie samen… Dan kwam de pandemie eraan. Rik Moons was niet alleen voor mij in mijn jeugdige 20er jaren een rots in de branding, iemand waar je altijd kon op rekenen, maar – en dat bleek op de uitvaartdienst – hij was ook in zijn ondertussen met kleinkinderen en achterkleinkinderen uitgebreid gezin de man, waar iedereen graag mee samen was en optrok.  Kon op bouwen ook. Een aantal getuigenissen grepen dan ook echt naar de keel. Tijdens de eerste jaren van zijn loopbaan zat Rik in de grote scheepvaart. De huwelijksreis – 62 jaar geleden – ging door vanop een tanker, waar Rik toen ook op werkte. Egypte was toen het doel. Samen met Greet en de kinderen reisde hij graag. Ierland lag in een heel hoge schuif, wat ook werd onderstreept toen op het einde van de plechtigheid een Iers ballade weerklonk.  Rik Moons vertrok 3 december 2021 voor zijn laatste grote vaart.  Hij zal bij velen altijd een plek in het hart blijven hebben. Vaart wel, groene strijdmakker van het eerste uur!   Paul Van Dyck 13 december 2021