Beste partijgenoten en sympathisanten, 

Eerst
en vooral wil ik jullie uit de grond van mijn hart een gelukkig 2012
wensen. Veel geluk, veel liefde, vriendschap, veel tederheid en
vertedering, een goede gezondheid natuurlijk, veel energie,
engagement, humor, kracht, veel moed, veel vertrouwen én
zelfvertrouwen? Allemaal ingrediënten, beste mensen, van dat o zo
betoverende maar toch zo moeilijk te bevatten woord "geluk".
Allemaal wensen uit de grond van mijn, maar ook ? ik spreek hier in
naam van de gemeenteraadsfractie van Groen ? uit de grond van ons
hart.

Maar
er komt nog iets uit de grond van ons hart, letterlijk dan. Uit de 17
meter diepe put van ons stedelijk hart in Mortsel is een grote
parking tevoorschijn gekomen. En diegenen die de fenomenale werken in
het hart van Mortsel gevolgd hebben, hebben het zeker gezien : het
dak ligt er nu op. Een dak bijna als symbool voor het einde van een
lange periode van zware werken waar Mortsel door ging de afgelopen 8
jaren.

Ik
wil van deze gelegenheid gebruik maken om jullie te danken. Want ook
jullie werden op één of andere manier, rechtstreeks of
onrechtstreeks, geconfronteerd met het transformatieproces waar
Mortsel door ging. Jullie allen werden geconfronteerd met vragen,
opmerkingen, soms licht-verwijtende blikken of hevige discussies.
Dank jullie allemaal voor dat eindeloze geduld om steeds weer
dezelfde vragen met steeds weer dezelfde argumenten te beantwoorden.
Het gaf een goed gevoel op jullie te kunnen rekenen. Het is goed dat
we dit samen konden dragen.

En
ik ben er zeker van dat niemand hier wist waaraan we begonnen toen we
na de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 ? nu bijna 12 jaar geleden
? de leiding van de Mortselse
ploeg namen. Eén ding is zeker : eerst Agalev en nadien Groen heeft
de daad bij het woord gevoegd, we hebben uitgevoerd wat in ons
programma stond en we weten nu allemaal dat langetermijn-maatregelen
niet evident zijn. In elk geval hebben we 12 jaar lang bewezen dat we
kunnen besturen !

Beste
mensen, in groene kringen gaat het dikwijls over transitie. En
eigenlijk is Mortsel daar een mooi voorbeeld van. Ik schets nog even
de meest bekende en toch eenvoudige ingreep : van 4 rijvakken voor
auto en vrachtwagens naar 2, ten voordele van een vrije trambusbaan
van Berchem over Mortsel tot Boechout en overal bredere en veiligere
fiets- en voetpaden. En wat gebeurde er stilaan, in het begin
nauwelijks zichtbaar maar nu steeds meer ? Massa's meer fietsers,
massa's meer vaders en moeders met fietskarren, veel minder
ongevallen met zachte weggebruikers, veel meer trein-, tram- en
busgebruikers, meer fietsenmakers, 2 autogarages die een andere
bestemming kregen : de ene werd een fietsenwinkel, de andere een
rust- en verzorgingstehuis. 

Kortom
: heel dat transformatieproces van Mortsel de afgelopen 10 jaar leidt
stilaan naar een keerpunt. Je voelt het bij de bevolking : "de
werken gaan goed vooruit" of "het zal mooi zijn". Je voelt het
bij de handelaars : er komen investeerders op de proppen. Je leest
het in de kranten : onlangs nog een onderzoek naar de meest
interessante steden en gemeenten in Vlaanderen om in te investeren.
Wel : Mortsel prijkt trots in de top 10 ! Troeven : strategische
ligging, veel scholen, een winkelcentrum, een sterk verenigingsleven,
nog veel groen, veilige fietspaden en tot slot : veel openbaar
vervoer. Dàt zijn de geheimen die van een lokatie een top-lokatie
maken. Dàt zijn de troeven van de toekomst !

Genoeg
zegebulletins, beste mensen. Want we zijn er nog niet. Ik verwijs
naar het probleem van de luchtkwaliteit waarover Dirk Avonts ons
vanavond onderhouden heeft. Toen Groen in 2001 de leiding nam van de
coalitie in Mortsel hebben we altijd gezegd : het auto- en
vrachtwagenverkeer verminderen, da's 2 vliegen in één klap : meer
plaats voor openbaar vervoer, fietsers en voetgangers én een betere
luchtkwaliteit. En de luchtkwaliteit is daadwerkelijk verbeterd. Op
het drukste punt in Mortsel daalde de NO2-emissie van 73 µg/m3 voor
de werken naar 66 µg/m3 na de werken in vergelijkbare maanden. Als
we dan weten dat in die periode het aantal wagens verminderde van
30.000 voor de werken naar 17.000 erna, durf ik er niet aan te denken
wat de luchtvervuiling nu in Mortsel zou zijn als we toen niét
ingegrepen hadden.

Maar
een jaargrenswaarde nu van 59 µg/m3 op
het drukste punt in Mortsel blijft natuurlijk te hoog. Bijna 50 %
boven de Europese jaargrenswaarde van 40 µg/m3. Mijn vraag : hoe
halen we die naar beneden ? Dat kunnen we jammer genoeg niet alleen.
Ik zeg u : Mortsel heeft er alles aan gedaan om de luchtkwaliteit te
verbeteren door ander vervoer mogelijk te maken, maar we zijn
afhankelijk van wat er rond ons gebeurt. En die balans is triest.

Als
er een bedrijventerrein in Deurne komt, één in Wommelgem en nog één
in Lier, als het aantal parkeerplaatsen in het Wijnegem Shopping
Centrum blijft stijgen, als de U-places van deze wereld verder mogen
blijven fantaseren, als
de Brusselse ring verbreed wordt, de Antwerpse Ring...  en als we als
kers op de taart in Mortsel nog eens een R11-bis krijgen... hoe in
godsnaam gaan we dan onze luchtkwaliteit onder controle krijgen ? Hoe
kunnen we de luchtkwaliteit onder controle krijgen als er een tsunami
van auto's en vrachtwagens op ons af komt ? Om dan nog maar te
zwijgen over de open ruimte die verloren gaat ? 

De
groene uitdagingen zijn heel zichtbaar, heel voel- en ruikbaar
geworden, beste partijgenoten en sympathisanten. En dus moeten wij in
de politiek maar twee dingen doen en het is dringend : zo groot
mogelijk worden en mee besturen. Want Groenen in een bestuur : da's
een garantie voor verandering. We moeten dus zo groot mogelijk worden
en mee besturen. Best in alle steden en gemeenten in Vlaanderen maar
zeker in Antwerpen en zeker in de Zuidrand. Groot worden dus en mee
besturen in Mortsel, Hove, Edegem, Kontich, Lint, Boechout, Borsbeek,
Duffel, enz...

We
moeten ook groot worden en
mee besturen op Vlaams niveau. Groot worden en mee besturen op
federaal niveau. Want enkel als we op èlk niveau mee besturen,
zullen die grote ecologische problemen die zo verdomd veel te maken
hebben met onze gezondheid en onze economie daadkrachtig én snel
aangepakt worden.

Ik
dank jullie.

Ingrid
Pira

27
januari 2012