Nu zaterdag 28 april rouwplechtigheid Willy Minnebo op Antwerpse Linker Oever
23 April 2012
Eind vorige week overleed Willy Minnebo, onze groene burgemeester uit Zwijndrecht. Wie samen met zijn familie en Groen afscheid wil nemen van Willy wordt vriendelijk uitgenodigd op de plechtigheid. Die vindt plaats op zaterdag 28 april, om 11 uur in het Rouwcentrum Van Bogaert, op Antwerpen Linker Oever. Je vindt het Rouwcentrum Van Bogaert op de hoek van de Waterwilgweg (nummer 3) en Katwilgweg (nummer 7), in de buurt van de Gazet van Antwerpen. We komen er samen om 10.30 uur. De asbestemming zelf vindt in alle intimiteit plaats. - - - - -Willy.
Donderdag 19 april 2012.
Op weg naar Sint-Augustinus. Op weg naar Willy. Mijn "maateke",
mijn collega.
Ik sluip door de
stille gangen van het ziekenhuis, zijn deur 2293 is toe. Klop zonder
antwoord.
Hij ligt ongelofelijk horizontaal in zijn bed,
draait zijn hoofd en kijkt naar me. "Een hel", fluistert hij.
Geen stem meer. "Ik heb bloemen voor je meegebracht, Willy". "Zo
lief" zegt hij, nog steeds fluisterend. Ik geef hem een kus.
Zijn huidskleur is
goed. Ogen okee. Zijn handen warm, ik trek de stoel tot naast zijn
bed en neem zijn hand vast. Stevige handdruk. "Maateke, maateke,
zoveel pijn". Hij wrijft over zijn buik en ademt moeilijk.
Hij zegt : "Zo
lief" en dan : "'t is gedaan met de Willy". Ik zeg : "Neen,
Willy, het is niet gedaan, we moeten vechten voor de overwinning, we
hebben allebei de sjerp, we moeten die houden. We hebben toch maar
mooi alletwee een tram aangelegd. We hebben het gedaan voor de
toekomst". Hij steekt zijn duim omhoog.
De pijn overmant de
duim en de verpleegster komt nadat hij op het rode knopje heeft
gedrukt. Ze komt vriendelijk binnen. Zo vriendelijk. Zo menselijk.
"Mijnheer Minnebo, u heeft net een pijnstiller gehad, dat moet even
werken, geef u over aan de slaap, dan zal het werken. Uw collega
sluipt op kousenvoeten weg en komt morgen terug."
Hij kijkt naar me en
vraagt een kus. Ik vraag hem waarom hij zijn sexy snor ooit heeft
afgeschoren. Ik ben er zeker van dat hij lacht en ik geef hem een
kus.
Ik hou nog 3 minuten
zijn hand vast. Hij prevelt : "we moeten vechten". Daarna valt
hij in slaap. Ik trek mijn hand terug en sluip op kousenvoeten weg.
Tot morgen, Willy. Maateke.
Ingrid
http://www.groen.be/onze-mensen/rouwregister---willy-minnebo_435.aspx?searchtext=willy%20minnebo
