Ik ben Wim Dolfyn, 53 jaar. Ik woon en werk ruim 6 jaar in Mortsel. In de jaren ’80 en ’90 werkte ik bij Agfa-Gevaert. Toen al kwam ik graag naar Mortsel voor de gezellige markt, een deugddoende zwembeurt in Den Bessem of een wandeling rond Fort4.
Als medewerker van de dienst Vrije Tijd heb ik veel voeling met het ruime verenigingsleven. Mortsel is een toffe stad, met veel creatieve zielen die alle steun verdienen. Want zeg nu zelf: wat is een samenleving zonder fantasie en creativiteit? En in Mortsel is veel talent aanwezig. Vele jeugd-, sport- en carnavalsverenigingen maken van Mortsel een stad waar veel te beleven valt. 
Ik geniet ook graag van een lekker hapje in één van de vele gezellige eethuizen die onze stad rijk is. In Mortsel is de zorg goed georganiseerd. Wellicht omdat zoveel Mortselaren hun kwetsbare medemens een warm hart toedragen. Mijn zoon Jef voelt zich in ieder geval aanvaard zoals hij is. Hij voelt zich welkom en thuis in Mortsel.
Ondanks vier treinstations, twee tramlijnen en vijf buslijnen, kampt Mortsel met een enorm mobiliteitsprobleem. Zelf heb ik een klein steentje bijgedragen door mijn auto weg te doen. Als ik een auto nodig heb, gebruik ik één van de zeven cambio’s: gemakkelijk en betaalbaar.

Groen Mortsel heeft frisse ideeën om de leefbaarheid te verbeteren.